Καλοί οι βασιλιάδες και οι αυτοκρατορίες, όμως το παραμύθι μέσα από το οποίο προέρχεται το ελληνικό πρωτάθλημα, δεν περιτριγυρίζεται από νεράιδες, μαγικά φίλτρα ή πρίγκιπες πάνω σε άσπρα άλογα. Πλειάδα παικτών αναχωρεί για άλλες πολιτείες μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου, τελικοί αναβάλλονται –ευτυχώς όχι επ’ αόριστον-, γήπεδα (ιστορικά και μη) συγκεντρώνουν συγγενείς και φίλους… Κι αν μαγεία του αθλήματος θέλει τον Ολυμπιακό ύστερα από αρκετά χρόνια να «σπάει» την πρωτοκαθεδρία του Παναθηναϊκού, ή την ΑΕΚ να καταρρέει στα άδυτα της Α2, το ίδιο το ελληνικό πρωτάθλημα αφήνει την εν λόγω μαγεία σε δεύτερη μοίρα με όλα τα… μαγικά που λαμβάνουν χώρα!
Δυστυχώς, το ελληνικό πρωτάθλημα έχει χάσει την ταυτότητά του, την αίγλη και τη λάμψη που το συνόδευαν τα περασμένα χρόνια. Το φίλαθλο κοινό όχι μόνο έχει γυρίσει περίτρανα τις πλάτες του στο άθλημα, αλλά δύσκολα θα πεισθεί να επιστρέψει και πάλι στις επάλξεις της κερκίδας. Ένας «βασιλιάς» λοιπόν, μπορεί να φέρει την αγωνιστική ενίσχυση του Άρη, όμως ένας παραμυθένιος στρατός από μάγους με φίλτρα και ραβδιά, νεράιδες, ξωτικά και ότι άλλο μπορεί να πλάσσει ο ανθρώπινος νους απαιτούνται για να επιστρέψει η μαγεία, η οργάνωση και η καινοτομία στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Υ.Γ. Χριστός Ανέστη σε όλες και όλους. Ίσως χρειάστηκε να περάσει κάτι παραπάνω από ένας χρόνος για την επαν-ενεργοποίηση του ιστολογίου, όμως οι αλλαγές πολλές, η προσωπική αμφισβήτηση προς το «προϊόν» μεγάλη και η απογοήτευση από πολλές πλευρές ακόμη μεγαλύτερη. Επαναδραστηριοποίηση λοιπόν; Ίδωμεν…